En dan mijn klacht tegen Veilig Thuis. Soms als je denkt na ervaringen van andere instanties dat het niet meer erger kan worden, wordt je toch weer onaangenaam verrast. Zo ook in het geval van Veilig Thuis. Frustratie is het juiste woord hier denk ik. Tussen indienen van de klacht en de uitspraak van de klachtencommissie zaten 15 maanden. Dit had deels met de coronacrisis te maken, maar het grootste tijdsbestek werd in beslag genomen door een zeer gebrekkig functionerend Veilig Thuis dat de termen "goede communicatie" en verantwoordelijkheid" geen enkele eer aan deed. Ook dit is weer een verhaal van laksheid, gebrekkige communicatie en vooral ook geen verantwoording durven te nemen en ik hierdoor gedwongen werd om mijn recht te zoeken via de klachtencommissie. 

Het begin

Zoals je wellicht al elders hebt gelezen werd ik in april 2019 door mijn ex beschuldigd van het meest vreselijk dat er in mijn ogen bestaat. Sexueel misbruik tegen je eigen kind. Omdat deze beschuldiging door moeder werd gedaan breekt hier in NL compleet de hel los. Maar goed, dat verhaal kan men "hier" lezen en ga ik hier niet nogmaals uitleggen. 

Omdat mijn ex toen wederom een (vreselijk) excuus had verzonnen om zich wederom niet te houden aan de omgangsregeling, was ik wederom genoodzaakt om een kort geding te starten. In de stukken die de advocaat bij de rechtbank had ingediend en ook tijdens de zitting verklaarde mijn ex dat zowel de gemeente alsmede Veilig Thuis haar op het hart hadden gedrukt dat mijn ex onze dochter niet meer naar mij toe mocht laten gaan en dat zij zelfs aangifte diende te doen tegen mij.

Uiteraard heb ik om opheldering gevraagd en na wat heen en weer gemail kreeg ik antwoord van Veilig Thuis dat zij geen reden zagen dat onze dochter niet naar mij zou kunnen gaan. Dat was op zich goed dat ze dat zeiden, maar ik zat wel nog steeds met het probleem dat mijn ex de gemeente en Veilig Thuis misbruikt had tijdens de rechtszaak. Maar ik kreeg van niemand een officiële verklaring of rectificatie. Met andere woorden. Ze gaven wel aan dat het niet waar was wat moeder had gezegd, maar ze vonden het prima dat uitspraken van ze door mijn ex compleet verdraait waren en tegen mij gebruikte tijdens een rechtszaak en alle onderzoeken bij de RvdK. En mensen die mij inmiddels kennen weten dat ik dit grote onrecht never nooit zal rusten en ik heb toen bij Veilig Thuis aangekondigd dat ik een officiële klacht bij Veilg Thuis zou gaan indienen. Dit heb ik uiteindelijk gedaan op 06 juni 2019, ruim binnen de verjaringstermijn van 1 jaar die ook bij Veilig Thuis geldt.

De aanloop naar het klachtgesprek en klachtgesprek

Vervolgens gebeurd er.........helemaal niets! Een maand wacht ik op antwoord, maar geen enkel teken van leven bij Veilig Thuis. Meerdere mails stuur ik maar geen antwoord. Het AKJ stuurt ook mails, maar ook zij krijgen geen antwoord. Omdat het AKJ soms ook nog andere kanalen heeft om een instantie te bereiken kreeg ik uiteindelijk pas op 29 augustus 2019 antwoord terug. De standaard excuses passerden de revue. Vakantie, ziekte en drukke agenda waren de schuldigen. Uiteindelijk heeft het klachtgesprek op locatie van de GGD pas op 18 september 2019 plaatsgevonden. Schandalig lang en dat alleen zou alweer een klacht waardig zijn.

Ik moet eerlijk bekennen dat het gesprek met de unithoofd en de vertrouwensarts, beiden van Veilig Thuis op zich best prettig verliep. Ik voelde mij gehoord, ze begrepen mijn probleem, begrepen ook wat de gevolgen van de uitspraken van mijn ex hadden en kunnen hebben en dat ze mijn ex hierop hadden moeten aanspreken en vooral ook dat men na zulke vreselijke uitspraken ook contact opneemt met beide ouders om zulke uitspraken de bespreken. Ook erkenden ze dat de communicatie veel beter moest. We waren er helemaal uit. Zowel ik alsmede de medewerker van het AKJ waren tevreden met het gesprek. Uiteraard wilde ik wel dat dit gesprek middels een verslag bekrachtigd werd. Ik wilde ten eerste deze erkenning en correctie van het onrecht, maar had dit ook nodig om mijn ex mee om de oren te slaan wanneer ze weer zulke onzin tijdens een rechtszaak aan het uitkramen was.

Dit verslag kwam er ook. Twee dagen later had ik het in de mail. Tot mijn stomme verbazing was het een nietszeggend verslag van hooguit 8 regeltjes waarin 4 verbeterpunten stonden die ze in de toekomst zouden implementeren binnen hun protocollen zodat het soort fouten als bij mij voorkomen zouden worden. Het waren echter wel 4 punten die net zo goed in de algemene memo voor een bestuursvergadering hadden kunnen staan, want er was geen enkele koppeling met mijn casus in deze. En hoewel ik uiteraard superblij ben dat ik een klein beetje heb meegedragen aan een beter systeem binnen Veilig Thuis, (al valt dat nog zwaar te bezien) was het verslagje voor mij volledig waardeloos.

Aanloop naar de klacht bij de klachtencommissie

Omdat ik het uiteraard niet eens was met dit summier verslagje heb ik diezelfde dag nog gereageerd op dit verslag. Maar wederom had Veilig Thuis zich verstopt en gaf totaal niet thuis. Ik werd weer volledig genegeerd. Het begon langzaam op routine te lijken bij Veilig Thuis. Ook het AKJ heeft het op 22 oktober 2019 nog eens geprobeerd, maar ook zij werd volledig genegeerd. Toen heb ik het nog even afgewacht, maar uiteindelijk was ik er helemaal klaar mee. Op 19 januari 2020 heb ik een officiële klacht ingediend bij de klachtencommissie van Veilig Thuis. Ook dit gaat weer via een klachtenformulier via de website van de GGD. 

Deze commissie heeft het wel snel opgepakt moet ik zeggen. Op 20 januari 2020 kreeg ik albericht dat de commissie mijn klacht had ontvangen en deze ook ontvankelijk is verklaard. Op 12 februari hebben de unithoofd en de vertrouwensarts van Veilig Thuis een brief gekregen van de commissie waarin ze in de gelegenheid werden gesteld om verweer te voeren. Gek genoeg kan Veilig Thuis dan wel reageren, want op 25 februari kwam er bij de commissie al antwoord middels één mail ondertekend door zowel de unithoofd als de vertrouwensarts.

In de mail wezen ze alle verantwoordelijkheid weer af en weigerden in feite wederom te erkennen dat mijn ex hun organisatie misbruikt had. Ze hadden n.a.v. mijn klacht enkele interne procedures gewijzigd en keurden het niet goed en zelfs af wanneer een ouder hun organisatie misbruikt. Maar er kwam geen erkenning. Enkel nog wat exuces hoe zaken zijn gelopen en die niet zo gelopen hadden moeten worden. Maar nul verantwoordelijkheid namen ze. Hierop heb ik ze nog een laatste kans gegeven door via de mail aan te geven dat wanneer ik een officiële verklaring op papier zou krijgen van ze waarin ze expliciet aangaven dat mijn ex in mijn casus verwerpelijk had gehandeld, wat ze min of meer ook in alle gesprekken hadden toegegeven, dat de zaak dan voor mij was afgedaan en ik de klacht zou intrekken. Maar zelfs zo'n opening wilden ze niet accepteren. Ze weigerden toe te geven dat zij toch echt wel in gebreke zijn geweest en ik hoorde uiteraard wederom niets meer van ze.

Helaas kreeg ik op 03 april 2020 bericht van de klachtencommissie dat mijn klacht wegens de maatschappelijke omstandigheden was vertraagd. (corona) Uiteraard was dit vervelend, maar voor mij geen ramp op dat moment. Er stonden geen onderzoeken bij de RvdK of zittingen bij de rechtbank op korte termijn gepland, dus ik had wat ruimte. Uiteindelijk kreeg ik op 05 juni bericht dat de hoorzitting van mijn klacht zou dienen op 02 september 2020, al ruim een jaar na indienen van de oorspronkelijke klacht.

De hoorzitting

Ik moet echt zeggen dat deze hoorzitting een flink stuk professioneler verliep dan de hoorzitting van de Mutsaersstichting die zich tijdens de zitting al zwaar partijdig opstelde. Ik was daar met een vertrouwenspersoon van het AKJ en het gesprek heeft een dik uur geduurd. De commissie heeft Veilig Thuis die enkel vertegenwoordigd was door het unithoofd toch behoorlijk aan kritische vragen onderworpen. De commissie was toch redelijk verontwaardigd dat de naam van Veilig Thuis (en daarmee ook die van de GGD) was misbruikt en dat Veilig Thuis hier niets aan deed om dergerlijke uitspraken te rectificeren. Dit zou betekenen dat iedere ouder een uitspraak van Veilig Thuis zou kunnen verdraaien en gebruiken naar eigen voordeel en dit onweersproken kunnen doen. De commissie vroeg ook waarom er niet was gekozen om dit simpel op te lossen door een schriftelijke verklaring uit te geven waaruit zou blijken dat de uitspraken van Veilig Thuis die door mijn ex waren gedaan niet klopten. 

De unithoofd verschuilde zich achter het feit dat Veilig Thuis jaarlijks duizenden zaken heeft, dat Veilig Thuis niet kan beïnvloeden wat een ouder zegt of doet met hun uitspraken, dat het de verantwoordelijkheid van de ouder is en dat Veilig thuis niet in de positie is om dergerlijke uitspraken te corrigeren omdat men een "neutrale" positie wil innemen en dit ook landelijk niet het beleid was. Veilig Thuis treft wat dat punt betreft geen enkele blaam volgens hem. Ook was hij van mening dat het klein summier verslagje na het klachtgesprek wel correct was omdat het toch nooit goed wordt verwoord wat een ouder "wil horen" en hij gaf wederom aan dat n.a.v. mijn klacht concrete veranderingen in het proces zijn geïmplementeerd.

De commissie was het hier toch niet helemaal mee eens dat een instantie geen rectificatiebeleid heeft wanneer een burger te pas en te onpas uitspraken verdraaid en misbruikt. Ze gaven ook aan dat alle partijen het er over eens waren dat de uitspraken van Veilig Thuis door mijn ex waren verdraaid en misbruikt tijdens de onderzoeken en rechtszaken en dit had simpel opgelost kunnen worden met een schriftelijke verklaring. 

Wat betreft de communicatie waren we het allemaal snel eens. Veilig Thuis erkende het gebrek aan goede communicatie, maar had wel weer het excuus dat er grote achterstanden waren in de afhandeling van klachten en bood hierop wederom zijn excuses aan. 

Al met al was het een prettige hoorzitting met een correcte commissie die zeer concrete, juiste en directe vragen stelde, ook naar mij toe. Ik kon in tegenstelling tot de commissie van de Mutsaersstichting niets van partijdigheid bespeuren en bleef ook de hele tijd on topic. Week ook niet af van de klacht en/of argumenten. Wel ging ik toch best met spanning naar huis, want je weet toch nooit hoe zo'n commissie denkt en oordeeld.

Eindoordeel