Jeugdconsulent

Wanneer je in zo'n complexe zaak terecht komt als de mijne, waar een gezonde ontwikkeling van een kind zichtbaar belast en bedreigd wordt, dan zul je vroeg of laat bij het expertiseteam jeugdhulp van de gemeente terecht komen waar je kind staat ingeschreven. Althans zo werkt het in Zuid-Limburg, waar mijn dochter woonachtig is.Wellicht dat het elders anders heet, maar ik kan me niet voorstellen dat de werkwijze veel anders zal zijn. Het expertiseteam jeugdhulp buigt zich over complexe casussen waar medewerkers van gemeenten of jeugdhulpaanbieders, artsen of praktijkondersteuners niet mee verder komen. Zij kan door het samen bespreken van deze casus adviezen geven en samen met jou ervoor zorgen dat hulp alsnog snel van start gaat. Zij heeft ook bevoegdheden om zelf oplossingen te bedenken en hulp op te starten en zij heeft ook zeer korte lijnen naar de betreffende (hulp)instanties.

Onlosmakelijk verbonden met dit expertiseteam is de jeugdconsulent, die over het algemeen de regie over alles heeft wanneer er veel instanties betrokken zijn en ook jouw contactpersoon is. Nu hebben zij geen zeggenschap over de RvdK of een Mutsaersstichting, maar een goede jeugdconsulent zal altijd de verbinding zoeken om alle partijen op één lijn te krijgen en trajecten zo gestroomlijnt te laten verlopen. Dit is ook een belangrijke taak aangezien de gemeente de facturen oppakt voor minderjarigen.

Ik heb drie jeugconsulenten gekend in de 4 jaren dat het nu inmiddels duurt. En het begin was niet heel sterk en prettig te noemen, maar uiteindelijk was het wel de jeugdconsulent die zich het meest objectief en professioneel heeft gedragen moet ik eerlijk zeggen.

Het begin

Mijn eerste kennismaking met de jeugdconsulent was eind 2018. Omdat ik mij toen al heel duidelijk zorgen maakte om het gedrag van mijn ex en dat haar uitwerking op ons kind al zorgwekkende vormen begon aan te nemen, heb ik een melding gedaan bij Veilig Thuis. Deze hebben dit toen opgepikt en zijn onderzoek gaan doen. Ik kreeg toen ook een thuisgesprek en hierbij was ook de jeugdconsulent aanwezig. Zover ik mij kan herinneren was het een nietszeggend gesprek waarin ik mijn zorgen heb geuit weer. Zover ik mij kan herinneren heb ik haar niet meer gesproken tot mei 2019, toen het verhaal pas een een hele andere wending begon te krijgen. Eind april werd de omgang door mijn ex wederom eenzijdig stopgezet. Omdat ze zich ongetwijfeld vreselijk aangevallen voelde na mijn melding bij veilig thuis en de oorwassing door de rechter tijdens het kort geding begin 2019 heeft ze zich waarschijnlijk genoodzaakt gevoeld om naar grotere maatregelen te grijpen en toen werd ik dus ineens beschuldigd van seksueel misbruik tegen mijn eigen kind. Zoals ik elders ook al heb uitgelegd vlogen alle instanties, die mijn zorgen nooit echt serieus hebben genomen, ineens vol op de achterpoten. Maar goed, dit is elders te lezen. Maar waarom ik dit hier ook zeg is dat volgens mijn ex de jeugdconsulent en een medewerker van Veilig Thuis tegen haar hadden gezegd dat ten eerste zij onze dochter niet meer naar mij mocht laten gaan van hun en ten tweede dat zij meteen aangifte moest doen tegen mij.

Dit vernam ik zelf pas uit de stukken die de tegenpartij naar de rechtbank hadden gestuurd en die mijn advocaat en ik dus ook onder ogen kregen. En ik had echt zoiets van.....Dit ga je niet menen. Een jeugdconsulent en een medewerker van Veilig thuis die even op de stoel van de rechter gaan zitten en even bepalen dat ik mijn kind niet meer mag zien en dat zij mijn ex min of meer dwingen om aangifte te doen en mij hier niet eens van op de hoogte te stellen. Dat kan echt niet. Ik heb dus uiteraard een brief geschreven en een klacht ingediend tegen zowel de jeugdconsulent alsmede de medewerker van veilig thuis. Maar in dit topic behandel ik alleen de jeugdconsulent.

Het klachtgesprek

Het klachtgesprek was met de jeugdconsulent en haar leidinggevende. In tegenstelling tot veilig thuis vond ik dat zij toch wel een beetje geschrokken was en zij nam duidelijk haar verantwoordelijkheid. Ze gaf aan dat zij nooit letterlijk heeft gezegd dat moeder onze dochter thuis moest laten en ook niet dat zij aangifte moest doen. Wel zei ze dat ze het advies had gegeven dat men in dit soort situaties (lees: beschuldigingen) aan iedere ouder zou geven. Dat wanneer een ouder oprecht meent dat een kind op wat voor manier dan ook mishandeld of misbruikt wordt, het de plicht van een ouder is om daar iets mee te doen om het kind te beschermen. 

En dit komt al heel anders over dan hou mijn ex het in feite heeft misbruikt. Deze opvatting van de jeugdconsulent kon en kan ik nog steeds voor de volle 100% begrijpen. Dit is ook de plicht van iedere ouder. Maar ze benadrukte dat dit wel de verantwoordelijkheid van de ouders zelf is tenzij het uiteraard volledig misloopt wanneer beide ouders hun verantwoordelijkheid niet willen nemen. Dan grijpt men wel in. Maar in mijn casus was er geen enkele aanleiding om in te grijpen en dit is later ook nog bevestigd op papier. 

We hebben ook nog een paar (kleinere) zaken behandeld waar ik tegenaan liep en ze heeft ook meerdere malen excuses aangeboden. Iets waar ik overigens nooit een klacht voor indien. Als je excuses wil, dan zegt dat meer iets over je eigen ego in mijn ogen. Ik dien een klacht in omdat ik iets of iemand die over de schreef is gegaan, wil corrigeren om ervoor te zorgen dat de waarheid weer klopt en men leert voor de toekomst. Met excuses koop je geen gerechtigheid. Maar dat is weer een persoonlijke mening. Later bedacht ik mij dat ik nooit een officiële verklaring op papier heb gevraagd, wat ik bij veilig thuis wel heb gedaan, maar ik heb haar later nog eens gesproken hierover en ze was altijd bereidt om telefonisch een verklaring te geven aan de RvdK of de rechtbank indien gewenst. Ik heb haar hierop vertrouwd.

Na het klachtgesprek

Ik moet eerlijk zeggen. Ze heeft woord gehouden. Nadat de lucht geklaard was tussen ons heeft ze zich echt wel pro-actief ingezet om de communicatie te verbeteren en ze heeft ook de touwtjes flink aangetrokken richting andere betrokken instanties. Misschien had het ook te maken met het feit dat mijn ex haar toch min of meer misbruikt heeft door haar verwoordingen te verdraaien of het feit dat de beschuldiging door mijn ex totaal (bewezen) verzonnen was, of misschien omdat ook zij begon in te zien dat mijn ex wel heel erg bezig was om de boel te frustreren en tegen te werken. Hoe dan ook. Het was eens een verademing om iemand betrokken te hebben die haar werk gewoon eens goed deed. Niet overdreven, geen voortrekkerij....nee gewoon haar werk en doen wat je minstens van een jeugdconsulent mag verwachten.  

Nieuwe jeugdconsulent

Eind november 2019 stond er weer een RTO (Ronde Tafel Overleg) gepland met alle betrokken instanties. Grote afwezigen tijdens dit overleg waren de RvdK en de Mutsaersstichting terwijl deze laatste wel hadden toegezegd te komen. Het RTO werd ditmaal ook bijgewoond door een nieuwe jeugdconsulent. De consulent die al die tijd betrokken was, had een andere functie aanvaard binnen de gemeente. Gelukkig heeft ze toen toegezegd dat zij altijd op de achtergrond aanzwezig zou blijven in deze casus. Tijdens het RTO werd mij overigens verteld dat moeder de hulpverlening bij Xonar had stopgezet tot mijn grote schrik. Ik kon niet begrijpen waarom een moeder hulpverlening van een kind stopzet, tenzij je waarschijnlijk bang bent dat de hulpverleners belastende informatie uit je kind krijgen uiteindelijk. 

Niemand was het hiermee eens en gelukkig belsloot de jeugdconsulent om een BTO (beschermingsonderzoek) aan te vragen bij de RvdK. Dit stond gepland voor januari 2020. Op 21 januari krijg ik een mail van de jeugdconsulent met de rapportage van het BTO. De RvdK besluit voorlopig nog  om geen onderzoek te doen en schrijft: 

De Raad doet vooralsnog geen onderzoek. Indien er opnieuw ruis ontstaat in de communicatie – ongeacht of dit tussen ouders en hulpverlening of tussen ouders onderling is – waardoor hulpverlening niet tot stand komt, vraagt de gemeente opnieuw een Raadsonderzoek aan.

De Raad vindt het kwalijk dat de andere gezaghebbende ouder en de gemeente niet gekend zijn in de afspraak tussen moeder en Xonar CLAS, maar ziet dat moeder inmiddels openstaat voor inzet van Xonar CLAS in een vrijwillig kader.

Tevens benoemt de Raad de coöperatieve houding van vader.

Geen onderzoek voorlopig dus, omdat mijn ex toch maar weer toestemming voor de hulpverlening heeft gegeven. Ze voelde de bui vast al hangen.  

Weer een nieuwe jeugdconsulent

Op 13 januari 2020 kreeg ik een mail van de jeugdconsulent dat zij per 1 februari een andere baan heeft en er weer een vervanger komt. Natuurlijk was ik heel boos. Deze mevrouw was nog amper 2 maanden op de casus en er komt alweer een andere. Weer een nieuwe die zich helemaal in de zaak moet verdiepen, die niet alle feiten kent en ik kreeg echt het gevoel om maar een nummer te zijn dat echt niet serieus genomen werd. Wat had ik mij vergist zeg....

Ik heb deze beste dame tot op moment van schrijven (18.08.2021) nog geen enkele keer ontmoet, maar damn......wat heeft zij zich hard gemaakt voor deze zaak. Zij zag vanaf het allerbegin wat er zich werkelijk speelde hier en zag ook dat moeder alles deed om de boel te frusteren en heeft doorlopend gewoon simpelweg haar werk gedaan. Ze heeft gedaan waarvoor ze is aangenomen en dat is het beschermen van kinderen in een moeilijke of zorgelijke situatie en hier een zo goed mogelijke en adequate oplossing voor te vinden binnen haar middelen die zij als consulent tot haar beschikking heeft. Zij heeft constant alle instanties benaderd over de gang van zaken en daar waar het mis dreigde te gaan zat zij er bovenop. Het is ook zij geweest die op een gegeven moment ook een BSO (beschermingsonderzoek) bij de RvdK heeft afgedwongen omdat de RvdK zelf notabene aangaf dat er mogelijk sprake is van emotionele beïnvloeding door moeder en er vervolgens niets mee deed. Dit heeft zij meteen moeten bekopen met een klacht ingediend door mijn ex. Mijn ex kon het kennelijk niet verdragen dat er iemand was die wel haar werk eens deed en mijn zorgen omwille mijn dochter deelde.

Hoewel de situatie alleen maar is verergert naar mate de tijd verstreek, ben ik haar wel enorm dankbaar. Dankbaar omdat zij gewoon oprecht het belang van onze dochter en ongetwijfeld dat van meer kinderen voorop stelde. Zij keek ook kritisch naar mij en was ook niet bang om zaken tegen mij uit te spreken. En het is echt raar dat je dankbaar voor iemand bent die gewoon haar werk doet, omdat dat toch het minste is wat je van deze persoon mag verwachten. Maar in een casus die zich al jaren op een vreselijke manier voorsleept en waar de ene organisatie nog erger is dan de andere, is het werkelijk een verademing om met iemand te maken te hebben die gewoon oprecht het belang van de minderen voorop stelt. Krankzinnig, maar waar.