Een belangrijk onderdeel van mijn website. Zoals je kunt zien aan de submappen, heb ik met veel instanties te maken gehad en zelden heb ik ze samen zien werken. De jeugdzorginstanties zouden er moeten zijn om ieder kind te helpen dat problemen heeft. Helaas blijkt in de praktijk dat deze instanties er echt een potje van maken. Ze luisteren niet goed naar je, reageren niet adequaat, noteren onwaarheden, negeren keiharde feiten die je naar voren brengt en kiezen bijna altijd de kant van de ouder waar het kind inwoont. De Raad voor de Kinderbescherming is hier koploper in.

Menig ouder huivert wellicht al bij de gedachte van Veilig Thuis, Bureau Jeugdzorg en Raad voor de Kinderbescherming. En ik moet toegeven, in het begin was ik er ook niet gerust op. Wie kent niet de verhalen van het machtige overheidsinstituut dat de macht heeft om je kind(eren) bij je weg te halen? En moeders hebben toch al een flinke streep voor. Braaf meewerken dacht ik. Gewoon netjes aan meewerken, dan komt vanzelf wel naar boven dat je de waarheid spreekt, ze ook de problemen zien en hier adequaat actie op gaan ondernemen. Wat was ik weer naïef.......

Hoewel ik ook goede ervaringen heb met de instanties ben ik van mening dat de meeste instanties totaal niet weten waar ze in hemelsnaam mee bezig zijn. Ik zal er bij iedere instantie nog apart dieper op ingaan, maar over het algemeen heb ik als vader geen goede ervaringen met de instanties en als ik niet zo had gevochten als ik inmiddels heb gedaan en nog steeds doe, dan was ik mijn dochter al lang en breed kwijt geweest. Akkoord, momenteel zie ik haar ook niet, maar ik ben nog in vol gevecht en heb inmiddels al meerdere personen kunnen laten inzien dat het probleem in deze toch echt bij moeder ligt. Had ik dit niet gedaan, dan was het vermoedelijk met één pennenstreep afgelopen geweest, want de instanties boeit het geen ene moer. Jij bent gewoon een vader en waarschijnlijk ook een nummer en verder dan een: "ja, we kunnen ons niet voorstellen hoe moeilijk dit alles voor u moet zijn", komen ze niet. En dat klopt, want inlevingsvermogen hebben ze totaal niet. Voor hun is het gewoon werk en ben je net zoals veel zaken afhankelijk of de medewerker een goede of slechte dag heeft. 

Standaard krijg je overal het riedeltje: "ja, wij doen niet aan waarheidsbevinding", en dat is voor de meeste instanties een excuus om te kunnen zeggen.....Wat wil je nu? We kunnen niets meer voor je doen. Communicatie is ook een dingetje, want de meeste instanties willen in hun eigen straatje blijven, met de meest idiote excuses ook weer. Wat ik soms heb moeten doen om twee organisaties met elkaar te laten praten is gewoon belachelijk. Ieder heeft zijn eigen straatje en wil dit straatje zelf schoon houden en wil al helemaal niet dat iemand anders in dat straatje komt om te neuzen.

Ik moet afkloppen en hoewel middels een moeizame start is er één organisatie waar ik (tot nu toe) enorm over te spreken ben. En dit is verrassend genoeg de gemeente waar onze dochter woont. Zij betalen in principe de rekening van dit alles en zijn daarmee ook regievoerder van alles. Ik zal er elders nog verder op ingaan, maar je krijgt te maken met een jeugdconsulent en die heeft best wel wat macht. Deze persoon is bevoegd om beslissingen te nemen en kan ook partijen bij elkaar brengen om samen tot een oplossing te komen. Men kan natuurlijk wel ook begrijpen wanneer je deze persoon tegen je hebt, je ook echt wel een groot probleem hebt. Ik heb het geluk om een zeer ruimdenkende jeugdconsulent te hebben die maar één ding voor ogen heeft en dat is het belang en welzijn van onze dochter en niet bang is om hiervoor te vechten en ook duidelijk haar mening uit te spreken en zo hoort het ook.

Medewerking

Wat ik wel heel erg wil benadrukken om bij iedere instantie te doen...........Blijf correct, blijf netjes, blijf beleefd. Je gaat jezelf echt niet helpen om een medewerker uit te schelden, je stem constant te verheffen, deze persoon steeds onderbreken, tegen te werken of zelfs te bedreigen.

En geloof me, ik heb het zelf meegemaakt, ik heb ieder gevoel en emotie gevoeld tijdens gesprekken, rechtszaken, hoorzittingen en noem maar op. Ik ken als geen ander het gevoel van een machteloze gefrustreerde vader die praktisch in z'n eentje tegen een hele maatschappij vecht, zo lijkt het soms wel. Maar één misstap van jouw zijde uit en je hebt een probleem. Een heel groot probleem. Want ga er maar vanuit dat iedere actie die je doet genoteerd zal worden en later eventueel tegen je gebruikt kan worden. En dan ben je nog verder van huis. Ik heb zelf gelukkig nooit de behoefte gehad om iemand aan te vliegen of de huid vol te schelden, ik ben hier denk ik te rustig van aard voor, maar ik kan mij wel heel goed voorstellen dat een vader soms door kan draaien. Het is zelfs heel begrijpelijk als je soms ziet hoe de maatschappij hier mee omgaat. Maar dat wil niet zeggen dat ik het goedkeur.

Probeer echt kalm te blijven, hoor iedereen aan, stel vragen, luister en stel nog meer vragen. Ben je het er niet mee eens, prima, komen we zo op, maar blijf relaxed. Mag je dan helemaal niet boos worden? Tuurlijk wel, hier komen zoveel emoties vrij dat boos worden, huilen of misschien helemaal dichtklappen volledig normaal is. Maar ga geen grens over. Doe niets wat je niet meer terug kunt draaien. Ik ben iemand met een zeer uitgesproken en duidelijke mening en aarzel geen moment om duidelijk te maken wat ik van het hele gebeuren of iemand zijn handelingen vind. Ik hou er helemaal niet van om eromheen te draaien en zeg simpelweg wat ik denk. Ook ik kan boos worden, ook ik heb heel veel gehuild, maar ik heb altijd genoeg rust in mij om de situatie te blijven overzien en dat is enorm belangrijk..

Er zijn namelijk andere manieren om terug te vechten. Ik zeg altijd dat iemand de huid vol schelden of zelfs aanvallen een teken van onmacht is. Gebrek aan controle. Gun ze dit niet. Blijf kalm, blijf beleefd en blijf rustig. Sta na een gesprek dat niet goed is verlopen gewoon op, bedank ze voor hun tijd en vertrek gewoon. Terug vechten moet je op de juiste manier doen, met brieven, klachten of zelfs via de rechter. En geloof me, dit gaat je zo veel meer voldoening geven dan een kort fysiek momentje waar je jezelf echt in de problemen kan brengen. Hoe middels deze manier terug te vechten leg ik elders op de website uit.