Zoals men heeft kunnen lezen in mijn meerdere ervaringen met de Raad voor de Kinderbescherming, heeft deze instantie constant mijn zorgen genegeerd en bleef men volharden aan hun alles oplossend antwoord. Het kind moet "rust" krijgen. Zoals men ook heeft kunnen lezen heb ik in juli 2020 dus een brief van de Raad gekregen met de mededeling dat ze geen onderzoek meer gingen doen, (tegen hun eigen afspraken in) omwille de weerstand van mijn dochter en om de mogelijke emotionele beïnvloeding van moeder. Dit was voor mij echt de druppel die de spreekwoordelijke emmer deed overlopen. Hoe kun je zoiets nou zeggen als Raad voor de Kinderbescherming zijnde en dan geen diepgaand onderzoek doen? Ze gaven hier al min of meer ook toe dat moeder ons kind emotioneel deed beïnvloeden. Ik was er helemaal klaar mee en aangezien mijn mening en zorgen uiten via reguliere gesprekken en mails totaal geen indruk maakte bij de Raad heb ik in augustus 2020 een officiële klacht ingediend bij de klachtencommissie van de Raad voor de Kinderbescherming.

Ik had al te maken met de Raad vanaf 2017, maar aangezien de Raad een verjaringstermijn voor klachten heeft van slechts 1 jaar (waarom zou dat zijn?) kon ik al hun vorige beslissingen niet meenemen in de klacht. Maar goed, daar kan ik nou eenmaal niets aan veranderen.

Ik heb een uitvoerige klacht ingediend, maar in hoofdlijnen heb ik een klacht ingediend wegens plichtsverzuim, nalatig handelen, partijdigheid en misleiding. Plichtsverzuim omdat het een overheidsinstantie is en het hun plicht is om kinderen te beschermen die op wat voor manier dan ook beschadigd raken. Nalatig handelen, omdat ze de zorgen van mij als vader, de gemeente en Xonar niet serieus namen blijkbaar en weigerden om een onderzoek te starten. Partijdigheid is wellicht een discussiepuntje, maar als jij tegen eigen afspraak in weigert een onderzoek te starten en in een brief te kennen geeft dat er mogelijk sprake is van emotionele beïnvloeding door moeder, dan kies je in mijn ogen partij voor moeder in deze. En misleiding omdat ze hun eigen afspraken simpelweg niet na zijn gekomen. Een belangrijke beweegreden voor mij om het BOR traject te stoppen was dat ik de garantie van ze had dat er dan een nieuw onderzoek zou volgen. Door dit uiteindelijk niet te doen, hebben ze mij misleidt.

Twee dagen later werd ik gebeld door de klachtbemiddelaar van de Raad voor de Kinderbescherming. De functietitel doet je vermoeden dat het een gesprek is om te bemiddelen. Ik heb het echter meer ervaren als een gesprek waarin mij vooral duidelijk werd gemaakt welke zaken in mijn klacht haalbaar waren, waar ik wel en niet een klacht over kon indienen en ze vonden mijn klacht niet concreet genoeg. Ik heb twee A4-tjes ingediend, ben altijd heel erg helder in mijn mening en ben ook altijd zeer uitvoerig met mijn commentaar en ik heb dan ook nog nooit van iemand gehoord dat mijn commentaar of klacht niet concreet genoeg was. Je krijgt dan ook de vraag of ze de klacht toch moeten doorzetten naar de klachtadviescommissie. Uiteraard heb ik hier bevestigend op geantwoord.

Normaliter krijg je dan op termijn een datum voor een hoorzitting, maar door de Coronacrisis liep zo ongeveer alles vertraging op, zo ook mijn klacht. Deze vertraging kruiste zich in november met het BTO dat de gemeente had aangevraagd en waarin de Raad voor de Kinderbescherming heel stellig was met het feit dat ze een nieuw onderzoek zouden starten. In overleg met de klachtencommissie heb ik toen besloten om mijn klacht aan te houden tot het nieuwe onderzoek was afgerond. Hiermee gaf ik de Raad voor de Kinderbescherming een laatste kans om hun eerdere fouten goed te maken. Dit moet men absoluut niet als een dreigement zien, want dat is het absoluut niet. Ik ben er heilig van overtuigd (en met mij anderen) dat de Raad mijn dochter zwaar tekort is geschoten en dat is de enige reden waarom ik deze klacht heb ingediend. Maar ik ben geen haatdragend persoon die met wrok rondloopt en indien de Raad voor de Kinderbescherming nu eindelijk een gedegen en grondig onderzoek gaat doen en beslissingen gaat nemen die rationeel en te onderbouwen zijn en nog veel belangrijker, die eindelijk eens in het belang van mijn dochter zijn, dan zie ik simpelweg de noodzaak niet om mijn klacht door te zetten. Ik heb wel tegen de klachtencommissie gezegd dat indien men nu weer de fout in gaat en mijn dochter weer tekort doet, ik deze handelingen mee zal nemen in de klacht.

Omdat de klacht dus nog lopende is, zal ik dan ook voor nu even niet verder berichten hierover tot de klacht is afgehandeld, om de afhandeling hiervan niet te schaden, maar dit kan nog wel een tijdje duren dan.

Update 06.10.2021