Voordat ik hier aan ga geven wat mijn ervaringen en rechten zijn qua school wil ik eerst even het volgende zeggen. Als je kind bij je weggehouden wordt, dan is een vaak heel logische gedachte om je kind dan maar op school te "claimen" en waarschijnlijk hiermee je ex te confronteren. Ik heb dit bewust nooit gedaan en dit zal ook altijd mijn advies zijn. Hoewel ik volledig begrijp dat iedere vezel in het lijf van een ouder die verstoten wordt zijn of haar kind wil zien en hoe langer het verstoten duurt, hoe meer die gedachte aantrekkelijker wordt, maar ik heb dit bewust nooit gedaan. 

Je gaat namelijk je strijd (want dat is het op dat moment) verleggen naar één van de weinige plekken die je kind nog heeft waar ze niet geconfronteerd wordt met de strijd tussen ouders en het verstoten van één ouder. Ik heb mijn dochter altijd die veilige plek gegund. Voor deze ellende begon was ik drie jaar vrijwilliger op de school van mijn dochter. Dat ging altijd goed. De school vond het fijn, mijn dochter vond het leuk en ik vond het ook erg leuk om te doen. Alleen mijn ex had uiteraard vaker wat te zeuren, maar dat doet ze met alles waar ze geen controle over heeft. Deze ouderverstoting is daarom ook haar ultieme controle middel. Zolang ze ervoor zorgt dat onze dochter slecht over mij blijft denken en mij niet wil zien, heeft ze volledige controle en wat ze wil. 

Ten tweede moet je je ook zelf gaan beschermen, want op het moment dat je daar op de speelplaats, met allemaal andere ouders om je heen je kind gaat claimen dan heb je echt wel een probleem. Je trekt je kind volledig mee in de strijd. Allereerst ziet ze jullie ruzie maken en dat is nooit iets wat een kind moet zien. Daarnaast dwing je je kind dan min of meer weer te kiezen tussen de ouders en ben jij op dat moment diegene die het loyaliteitsconflict voedt. En last but not least.....Wat dacht je van: "Meneer of mevrouw de rechter, ik wist totaal niet wat er gebeurde. Ineens staat hij daar op de speelplaats om zijn kind te claimen, begint helemaal boos op mij te tieren en ons kind kreeg dit allemaal mee. Ons kind is dagen overstuur geweest nog. Ziet u nu wel? Hij is diegene die de strijd voert. Ik probeer alleen maar onze dochter te beschermen". Ik hoef natuurlijk niet uit te leggen dat je ex binnen no time genoeg getuigenverklaringen zou kunnen overleggen en voordat je het weet ben jij de ouder die niet het beste voor je kind wil, maar wordt je op iedere manier zwart gemaakt door je ex. En geloof me, als je dan ook nog een rechter treft die nog steeds vindt dat de moeder nog altijd meer rechten heeft, heb je jezelf al op 3-0 achterstand gezet. Niet doen dus. Wees de verstandige hier en handel altijd in het belang van je kind en niet vanuit je verdriet, ook al is dit nog zo begrijpelijk. En ik weet als geen ander dat dit niet altijd even makkelijk is.

Dan de school zelf. Mijn ervaring is dat de school vooral neutraal wil blijven en ergens hoort dit ook zo. Dit is in het belang van je kind die de school toch meestal als veilige haven beschouwd. De school van onze dochter heeft zich nooit inhoudelijk met de zaak bemoeit of (naar mijn mening) een standpunt ingenomen of een kant gekozen. Wat ze overigens ook niet mogen. Wel merkte ik dat ik toch regelmatig de school eraan moest herinneren dat ze mij niet moeten vergeten in hun informatievoorziening, wat toch wel regelmatig gebeurde. Ik ben tenslotte een ouder met gezag.

Via onderstaande knop kom je op een pagina waar je heel veel nuttige informatie kunt vinden over je rechten als ouder m.b.t. school. 

Klacht school